La donna è mobile van Verdi: een aria die je hart breekt en je voeten laat bewegen

Giuseppe Verdi’s “La donna è mobile,” de beroemde aria uit zijn opera Rigoletto, is een meesterwerk van melodie en tekstuele ironie. De aria, gezongen door de troubadour Giorgio Germont in de derde akte, is een vrolijke ode aan de onvoorspelbaarheid van vrouwen, terwijl het tegelijkertijd hun vluchtige aard benadrukt. Dit contradictieke karakter maakt “La donna è mobile” tot een tijdloze klassieker die zowel hartbrekend als dansbaar is.
Verdi componeerde “La donna è mobile” in 1851 voor zijn opera Rigoletto, gebaseerd op Victor Hugo’s toneelstuk “Le roi s’amuse.” De opera vertelt het verhaal van de machtige hertog van Mantua, een vrouwenverslinder die verliefd wordt op Gilda, de dochter van de jester Rigoletto.
“La donna è mobile” wordt gezongen door Germont, die als troubadour optreedt in een herberg. Hij beschrijft hoe vrouwen “zo mobiel zijn als het licht,” met de suggestie dat ze onbetrouwbaar en veranderlijk zijn.
De tekst van de aria is een ironische commentaar op de machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen in die tijd. Ondanks dat Germont vrouwen prijst voor hun schoonheid en charme, legt hij ook bloot hoe zij kunnen manipuleren en mannen het hart kunnen breken.
Een analyse van “La donna è mobile”
“La donna è mobile” is een briljante combinatie van melodie, tekst en theatraliteit.
- Melodie: De aria heeft een aanstekelijke melodie die makkelijk te onthouden is. Verdi gebruikt een eenvoudige structuur met herhaalde frasen en een opzwepende tempo.
- Tekst: Francesco Maria Piave’s tekst is zowel humoristisch als filosofisch.
Vers | Nederlandse vertaling |
---|---|
La donna è mobile, qual piuma al vento | De vrouw is mobiel, zoals een veertje in de wind |
La donna è mobile, qual piuma al vento, | De vrouw is mobiel, zoals een veertje in de wind |
muta d’accento, e di sembiante, | Verandert van toon en uiterlijk |
non tempo il suo bel piacere. | Haar lust kent geen grenzen. |
- Theatraliteit: “La donna è mobile” wordt gezongen in een herberg vol met vrolijke mensen. Germont’s zang is een commentaar op het leven zelf, de liefde en de valkuilen ervan.
Giuseppe Verdi: Een reus van de opera
Giuseppe Verdi (1813-1901) was een Italiaanse componist die bekend staat als een van de belangrijkste figuren in de geschiedenis van de opera. Zijn werken, waaronder Rigoletto, Aida, La Traviata en Il Trovatore, zijn wereldwijd geliefd.
Verdi begon op jonge leeftijd met componeren. Hij studeerde aan het Conservatorio di Milano, waar hij zijn talent voor melodie en drama ontwikkelde. Na de dood van zijn vrouw en twee kinderen in 1840 raakte Verdi in een diepe depressie. Hij beschouwde zelfs om nooit meer te componeren.
Gelukkig keerde Verdi terug naar de muziek en schreef hij nog vele meesterwerken. Zijn opera’s worden gekenmerkt door dramatische verhaallijnen, sterke melodieën en indrukwekkende orkestpartijen.
De erfenis van “La donna è mobile”
De aria “La donna è mobile” is een ware klassieker geworden. Hij wordt vaak gebruikt in films, reclames en andere media. De melodie heeft zich in de populaire cultuur gevestigd en wordt door veel mensen herkend.
De aria heeft ook veel invloed gehad op latere componisten.
Conclusie: Een tijdloze ode aan de liefde
“La donna è mobile” blijft een betoverende aria die mensen wereldwijd raakt. De combinatie van melodie, tekst en theatraliteit maakt het tot een tijdloos meesterwerk. Verdi’s scherpe observaties over liefde en het menselijk hart zijn nog steeds relevant vandaag de dag.